آلودگی ترافیک ارتباط شبکه مغز را مختل می‌کند
تاریخ انتشار: ۶ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۳۸۸۹۳
ایسنا/خراسان رضوی نتایج تحقیق جدید به سرپرستی دانشگاه بریتیش کلمبیا، کانادا نشان داد که آلودگی ترافیک در مدت زمان کوتاهی عملکرد مغز را مختل می‌کند. طبق این تحقیقات، تنها ۲ ساعت قرار گرفتن در معرض اگزوز دیزل باعث کاهش اتصال عملکردی مغز می‌شود.
به نقل از ارث، دکتر کریس کارلستن، محقق ارشد این تحقیق گفت: برای چندین دهه، دانشمندان فکر می‌کردند که مغز ممکن است از اثرات مضر آلودگی هوا محافظت شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برای بررسی، ۲۵ بزرگسال برای مدت کوتاهی در معرض اگزوز دیزل یا هوای فیلتر شده قرار گرفتند و محققان از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) برای اندازه‌گیری فعالیت مغز قبل و پس از هر بار مواجهه استفاده کردند.
شبکه حالت پیش فرض (DMN) مجموعه‌ای از مناطق به‌هم پیوسته در مغز است که طی فرآیندهای داخلی حالت ذهنی مانند بازیابی حافظه فعال می‌شوند. هنگامی که کارشناسان اسکن‌های مغز را تجزیه و تحلیل کردند، متوجه شدند که اتصال عملکردی در شبکه حالت پیش فرض پس از قرار گرفتن در معرض اگزوز دیزل کاهش یافته است.
دکتر جودی گاوریلوک، محقق این تحقیق بیان کرد: می‌دانیم که اتصال عملکردی تغییر یافته در شبکه حالت پیش فرض با کاهش عملکرد شناختی و علائم افسردگی مرتبط است بنابراین مشاهده آلودگی ترافیک که همین شبکه‌ها را قطع می‌کند، نگران‌کننده است. در حالی که برای درک کامل تأثیرات عملکردی این تغییرات به تحقیقات بیشتری نیاز است، ممکن است این تغییرات تفکر یا توانایی افراد برای کار را مختل کند.
محققان دریافتند که تغییرات اتصال مغز تنها موقتی است. دکتر کارلستن گمان می‌کند در جایی که مواجهه مداوم است، اثرات می‌تواند طولانی‌مدت باشد.
وی افزود: مردم باید مراقب هوایی که تنفس می‌کنند باشند و اقدامات لازم را برای به حداقل رساندن مواجهه با آلاینده‌های احتمالی مضر هوا مانند اگزوز خودروها انجام دهند.
دکتر کارلستن می‌گوید: به دلایل بالا مردم ممکن است بخواهند دفعه بعد که در ترافیک با شیشه‌های پایین گیر کرده‌اند، تمام جوانب را در نظر بگیرند.
مهم است که از درست بودن فیلتر هوای ماشین خود اطمینان حاصل کنید و اگر در خیابانی شلوغ پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری می‌کنید، به مکانی که کمتر شلوغ است، تغییر مسیر دهید.
کارلستن خاطرنشان کرد: اکنون آلودگی هوا به‌عنوان بزرگترین تهدید زیست‌محیطی برای سلامت انسان شناخته شده است و ما به‌طور فزاینده‌ای شاهد تاثیرات آن در تمام سیستم‌های اصلی اندام هستیم.
من انتظار دارم که در اثر قرار گرفتن در معرض سایر آلاینده‌های هوا، مانند دود آتش‌سوزی جنگل، اثرات مشابهی را بر مغز ببینیم. با افزایش بروز اختلالات عصبی-شناختی، توجه به این موضوع برای مقامات بهداشت عمومی و سیاست‌گذاران مهم است.
یافته‌های این تحقیق در مجله Environmental Health منتشر شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی ترافیک مغز استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها استانی ورزشی استانی سیاسی زنجان استانی علمی و آموزشی استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۳۸۸۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه سنی می‌توان یک فرد را «پیر» دانست؟
آفتاب‌‌نیوز :
تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ داده‌های بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانی‌مدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
شرکت‌کنندگان در این تحقیق بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسل‌های مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، به ۸ پرسش طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله پاسخ می‌دادند.
یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف می‌کنید؟»
متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع می‌شود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آن‌ها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.
مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی می‌نویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبه‌های سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب می‌شدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمی‌شوند.»
همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونه‌ای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسن‌تر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش می‌داد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر می‌گرفتند.
فاکتور‌های دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر می‌گذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس می‌کردند» مسن‌تر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع می‌شود.
البته این مطالعه دارای محدودیت‌هایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکت‌کنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگ‌های غیر اروپایی، «پیری» به گونه‌ای متفاوت دیده و توصیف شود.
در عصر حاضر، انسان‌ها طولانی‌تر از همیشه زندگی می‌کنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایج‌تر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال می‌کنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.
نتیجه این مطالعه در مجله Psychology and Aging منتشر شده است.
منبع: یورونیوز
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد